در نوشته زیر فراخوان دانشگاهی را بهانه قرار داده‌ام تا به اندیشه‌ای که در پس آن است بپردازم و برای ادامه آن فراخوانم. جمشید اسدی نیز تنها کسی است که در باره آن نوشته، به مخالفت با آن برخاسته و آن را ادامه اندیشه مارکسیستی و سوسیالیستی قرن بیستم می‌داند. در اینجا من ایراد جمشید را وارد نمی‌دانم و خود او را درگیر اندیشه کهنه دوران جنگ سرد قرن بیستم می‌بینم.

نظام جمهوری اسلامی برای مذاکره و مصالحه‌ای بر پایه منافع ملی مردم ایران با آمریکا ابتدا باید با مردم ایران مذاکره و مصالحه کند. صرف رابطه یا عدم رابطه با آمریکا و حتی تبدیل شدن کشوری به نزدیک‌ترین متحدان آن، جایگزین راه حل‌های درون‌زای دموکراتیک مردمی و تحولات ساختاری و بنیادی درونی نمی‌شود.

اعلامیه «کار: دموکراتیزه کنید، کالازدایی کنید، پاک‌سازی کنید؟» به فراخوانی ‏ایدئولوژیک، بدون در نظرداشت چند و چون اقتصاد بسنده می‌کند. پس تنها شعار می‌دهد و غیرمسئولانه برخورد می‌‏کند. آوردیم که چرا ادعای نویسندگان در مورد «کار کالایی» و روابط غیر دمکراتیک در بنگاه اقتصادی بی‌پایه است.‏

مدتی است که جارو جنجال برسر نئولیبرالیسم در شعارها و تحلیل‌های چپ ایدئولوژیک ایرانی جایگزین شعارهای "ضدامپریالیستی" سالهای پس از انقلاب گردیده است. ارائه اطلاعات بعضا نادرست در باره برنامه‌های نئولیبرالِستی در غرب و تاثیرات اجتماعی آن از یک سوی آب در آسیاب گرایش‌ها به شدت غرب‌ستیزانه و ضدلیبرالی رژیم ولایی می‌ریزد و از سوی دیگر شرایط بحران‌زده اقتصادی کشور را که ناشی از تسلط نظام دینی، ناکارآمدی، فساد و رانتخواری است، نتیجه راهبردهای نو لیبرالی می‌سنجد.

در فاصله تنها چند روز دو قتل ناموسی تکان‌دهنده در استان گیلان اتفاق افتاده است. ‏کودکی ۱۴ ساله با داس پدر سر بریده می‌شود و پیکر دختر دیگری در آتش خشم برادر می‌سوزد. این قتل‌ها در ایران هر از چندی روی می‌دهد و متاسفانه آخرین آن نیز نخواهد ‏بود. چراکه زمینه برای انجام این اتفاقات ناگوار هم از نظر فرهنگی و هم در عرصه قانونی ‏فراهم است.‏

آنچه که از روزگار محمدرضا شاه تا به اکنون با هوشیاری و دورنگری "اتحاد نامقدس ارتجاع سرخ و سیاه" ‌نامید می‌شود، افسانه و دروغ نیست. ما می‌توانیم این پیوند را در نزدیک به سرتاسر تاریخ سده گذشته ایران نشان دهیم. برای نمونه برخورد حزب توده در کنار مسلمانان باورمندی چون مصدق و دیگر هموندان جبهه ملی به ترور کسروی می‌تواند همسوئی این دو گرایش را به نیکی بازنماید.

شورش‌های مردمی دیماه ۱۳۹۶ با شعار "اصلاح‌طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا" نقطه عطفی در تحولات ۳۹ ساله ‏جمهوری اسلامی به‌شمار می‌رود که پایان خط اصلاح حکومت از درون آن را نوید داد. این شعار توسط هرکس که خلق شد آنچنان ‏در جامعه طنین انداخت که در اغلب شهرها تکرار شد و به یک دوره از تلاش مسالمت‌جویانه برای تغییر رویه‌های حکومتی ‏پایان داد.

اظهارات جنجالی ترامپ درباره منشا ویروس کرونا در آزمایشگاهی در شهر ووهان چین که هنوز از سوی منابع اطلاعاتی معتبر تاییذ نشده است، عملا بر جستجوی مستقلانه و بی‌طرفانه درباره نحوه شیوع اپیدمی کرونا در چین سایه افکنده است و تاحدودی به نفع چین عمل کرده است.

پروژه فرشگرد که با شعار طرد "ارتجاع سرخ و سیاه" کل اپوزیسیون، ‏منهای رضا پهلوی را هدف گرفته، در واقع تلاشی است برای حرکت در فصل ‏مشترک میان شاه و اپوزیسیون خشونت‌طلب و آرمان‌خواه آن و ارائه پاکتی ‏جذاب به بازار سیاست بحران‌زده ایران. این پاکت اما، به‌رغم ظاهر چشم‌‏نوازی که دارد، در درون خود حاوی تناقضی علاج‌ناپذیر است.

تا زمانی که ۱۰ درصد جمعیت جهان ۸۰ درصد ثروت جهان را در اختیار دارند و تا زمانی که ۹۰ درصد جمعیت جهان تنها ۲۰ درصد باقیمانده را، و یک درصد ۱ جمعیت جهان ۵۰ درصد از ثروت جهان را در اختیار دارد و قدرت غیرقابل تحمل این اقلیت کوچک در توسعه جامعه جهانی شکسته نشود، گرسنگی، بیماری، استثمار، جنگ‌ها و تخریب محیط زیست از میان نخواهد رفت.

هدف‌گیری هواپیما و کشتی خودی توسط موشک‌های تهاجمی قوای نظامی ایران که قرار بود قلب قدرت ‏نظامی ابرقدرت جهان و هم‌پیمانان اورا نشانه بگیرد نه تنها یک آبروریزی بزرگ و حقارت بار است ‏بلکه اساسا یکی از مهمترین جنبه‌های تبلیغاتی و فلسفه وجودی نظام جمهوری اسلامی را هدف قرار ‏داده است.‏

در بخش اول این مقاله رویکرد دگراندیش‌ستیزانه نواب صفوی، ناکجا آباد سید قطب و استبداد دینی خمینی و پیروی فکری خامنه‌ای از این سه شخصیت اسلام گرا واکاوی شد. در این بخش تآثیرات کارکردی این افراد را بر گوشه‌ای از کارنامه سی ساله خامنه‌ای بررسی خواهم کرد.

نگاه‌های ایدئولوژیک و نقد پوپولیستی سرمایه‌داری که بخواهد تعداد مرگ‌ومیر را به نئولیبرالیسم و کودتای ۴۷ سال پیش پینوشه در شیلی پیوند بزند از توضیح تفاوت فاحش تلفات میان دو ایالت نیویورک و کالیفرنیا، یا تلفات حدود یک درصدی کره جنوبی نسبت به تلفات نیویورک بازمی‌ماند.

هر زمان که فردِ سیاست مداری، در جامعۀ ما خاطرات خود را نوشت و متن آن سراسر شادمانی بود و حکایت از کار و فعالیت و خدمت بود و گِله و شکایت از حذف، طرد، تبعید، حاشیه نشینی و ناجوانمردی و بی‌احترامی نبود، سیاست‌ورزی عاقبت مثبتی خواهد داشت.